ကဗ်ာကုိဘယ္လုိေရးလဲ ။ကြ်န္ေတာ္လည္းမသိဘူး ။ကုိေခ်ာကုိပဲကုိးကားရမွာ။
“အနက္ရွဳိင္းဆုံးတူးဆြ”။“လက္ထဲကသံတူရြင္းတစ္ခ်က္အတူးမွားရင္”။ “ေတြ ့ထားတဲ့ရ
တနာပဲ့ရြဲ ့ၿပီးတန္ဖုိးဆုံးရွဳံးနုိင္”။“တစ္ခ်က္မွားယြင္းျပန္ရင္လည္းေျမၾကီးေတြကုိယ္ေပၚၿပဳိ
က်ၿပီးအသက္ဆုံးရွဳံးနုိင္ပါတယ္”။ခုနကရခဲ့တဲ့ကဗ်ာအျမဳေတကုိဘယ္လုိဆက္ဖြံ ့ထြားေစ
သလဲ။“အနက္ရွဳိင္းဆုံးတူးဆြ”။ဘယ္ေလာက္အထိလဲ၊ကုိေခ်ာ။မွားရင္ေတြ ့ျမင္ထားတဲ့ဟာ
ေလးနာဦးမယ္။လြဲရင္တန္ဖုိးဆုံးရွဳံးသြားမယ္။ကဗ်ာေရးနည္းသင္ေပးလုိ ့မရဘူးဆုိတာဒါပဲ
ျဖစ္မယ္ထင္ပါတယ္။နည္းတစ္ခုေတြ ့ရွိလုိ ့ေရးမယ္ဆုိရင္လည္းကဗ်ာကုိနည္းနဲ ့ေရးလုိ ့
မျဖစ္ေသးပါ။ကဗ်ာဆရာဆုိတာကဗ်ာေရးဖုိ ့စ်ာန္ဝင္စားၿပီးေရးဖြဲ ့ေနခ်ိန္မွသာကဗ်ာဆရာ
ျဖစ္တဲ့အတြက္အဲဒီစ်ာန္ပ်က္သြားရင္အဲဒီစ်ာန္ဝင္ကဗ်ာဆရာေသးဆုံးတယ္။ေသဆုံးသြား
ၿပီးရင္သူလုိကုိယ္လုိသာမန္လူသားပဲၿဖစ္သြားတယ္။ကဗ်ာဆရာမဟုတ္ေတာ့ဘူး။အဲဒါဟာ
ကဗ်ာဆရာရဲ ့အားျဖစ္သလုိကဗ်ာဆရာရဲ ့ၾကဳိးကြင္းလည္းျဖစ္တယ္။“ပါရမီကုန္ခမ္းသြား
ရင္ပညာကုိပဲသုံးရတယ္”ဆုိတာလည္းၾကားဖူးၾကမွာေပါ့။ကုိေခ်ာ...ခင္မ်ားအေျဖေတြမေပး
ခဲ့ဘူး။ေမးခြန္းေတြထားသြားတယ္။အဲဒါေၾကာင့္ခင္မ်ားကုိနားလည္သူကြ်န္ေတာ္တုိ ့ခ်စ္ၾက
တာျဖစ္မယ္။ခင္မ်ားဟာကြ်န္ေတာ္တုိ ့ကုိလမ္းေၾကာင္းေပးသလုိ၊လမ္းေၾကာင္းေမးျပန္တယ္။
ေမးသြားတယ္။မဟုတ္ဘူး။ေမးျပန္တယ္။ကြ်န္ေတာိတုိ ့တူးေဖာ္ရသမွ်အေျဖေတြဟာကုိေခ်ာ
ကုိခ်စ္ျခင္းပဲ။ကုိေခ်ာေရ....ေက်းဇူး။အားလုံးကုိေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ။
မွတ္ခ်က္ ။ ေဇယ်ာလင္းရဲ ့ “ကုိေခ်ာေျပာတဲ့ကဗ်ာအေၾကာင္း” ေဆာင္းပါးမွ
ေအာက္ဆုံးပုိဒ္ကုိမူရင္းအတုိင္းခ်ေရးထားျခင္းျဖစ္တယ္ ။
လူခါး
No comments:
Post a Comment