ညေနခင္းတစ္ခု။ေအးစိမ့္ေနတယ္။
ဆာမူရုိင္းတစ္ေယာက္ဟာ ၿမဳိ ့တံခါးေအာက္မွာ ရပ္လုိ ့။
မုိး ဘယ္ေတာ့တိတ္မလဲ။ ေျဖသူမရွိတဲ့ေမးခြန္းဟာ သူ ့ရင္ထဲမွာ ပဲ့တင္ထပ္ေနခဲ့။
ကြာက်ပ်က္စီးေနသည့္ တံတုိင္းၾကီးေပၚ၌ ပုရစ္တစ္ေကာင္တိတ္တဆိတ္ရွိေနပုံ။
မည္သူမဆုိဝင္ေရာက္ခြင့္ရွိတဲ့ တံခါးေအာက္မွာ ဆာမူရုိင္းတစ္ေယာက္ဟာရပ္လုိ ့။
က်ဳိတုိၿမဳိ ့ေတာ္ၾကီးဟာ ငလွ်င္၊ မုန္တုိင္း၊ မီးေဘးဒဏ္ေၾကာင့္ ဒုကၡေတြအတိ။ ျပာက်ခဲ့ၿပီ။
ဗုဒၵ ရုပ္ပြားေတာ္မ်ား။ ေရႊျပားနွင့္သစ္ေစးမ်ား ထင္းျဖစ္သြားခဲ့။သဘာဝေဘးအႏၱရာယ္။
ဒီတံခါးေအာက္မွာ သူ ့အျပင္ သူခုိးတစ္ေယာက္ရွိေနမလား။ဒါမွ မဟုတ္ ဓါးျပ တစ္ေယာက္ေယာက္။
ေျဖသူမရွိတဲ့ေမးခြန္းဟာ ဆာမူရုိင္း ရင္ထဲမွာ ပဲ့တင္ထပ္ေနတယ္။
က်ီးကန္းေတြဟာ လူေသအေလာင္းအတုိင္းခ်ီတက္လာျပီး လူေသအေလာင္းအတုိင္း စုံဆင္းသြားၾက။
အရင္က ျငိမ္းခ်မ္းခဲ့တဲ့ အျပာေရာင္ဝတ္စုံက ေသြးဆာလာတာလား။
လက္ထဲက ဓါးကုိ က်စ္က်စ္ပါေအာင္ဆုပ္ခဲ့။
ဘယ္သူ ့ကုိ ခုတ္ရမလဲ။ရန္သူတစ္စုံတရာမရွိတဲ့အရပ္မွာ ဓါးဟာ ေရေအးတစ္ခြက္ေလာက္ တန္ဖုိးမရွိဘူး။
မုဒ္ဦးရဲ ့တံခါးထိပ္က တံစက္ၿမိတ္စြန္းမွာ တိမ္တုိက္ၾကီးတစ္တုိက္ ခ်ိတ္ေနပုံ။မည္းေမွာင္လုိ ့။
မုိး ဘယ္ေတာ့ တိတ္မလဲ။ေျဖသူမရွိတဲ့ေမးခြန္းဟာ ဆာမူရုိင္း ရင္ထဲမွာ ပဲ့တင္ထပ္ေနတယ္။
အားကုိးရာမရွိ။
ရုိးသားေျဖာင့္မွန္တဲ့ လမ္းကုိေရြးရင္ မၾကာခင္ငတ္ေသသြားမွာပဲ။
အဲဒီအခါ ေခြးေလေခြးလြင့္ေတြက သူ ့ကုိ လာစားၾကမယ္။
ဒါဆုိ သူ ခုိးဆုိးလုယက္တုိက္ခုိက္ရမလား။ လူေသအေလာင္းေတြဟာ တစ္ခ်ိန္က သူ ့လုိ ဒြိဟ ျဖစ္သြားခဲ့ဖူးၾကမွာပဲ။
အနံ ့အသက္မ်ား။ နွာေခါင္းကုိ လက္နဲ ့ေယာင္ယမ္းပိတ္လုိက္မိတယ္။
ေရႊထီးေဆာင္းအိပ္မက္ေတြဟာ ခုေတာ့ အ သု ဘ ေတြ။ တစ္ေယာက္ နွစ္ေယာက္က ေန တစ္ေလာင္းနွစ္ေလာင္း။
အဆင့္ဆင့္။ လူျဖစ္ရုပ္ၾကြင္း ျဖစ္ေပၚလာပုံ အဆင့္ဆင့္။
ျမစ္တစ္စင္းထဲမွာ ေရနွစ္ခါ ခ်ဳိးလုိ ့မရဘူး။ စကားပုံ။
အေတြးေတြ ေတာင္ပုံ ယာပုံ။ ရုိးေျဖာင့္တဲ့ လမ္းအတုိ္င္း .....လား ။ ဒါမွမဟုတ္ ....လား ။
ဆာမူရုိင္းတစ္ေယာက္ဟာ ရာရွုဳမြန္ ၿမဳိ ့တံခါးေအာက္မွာ ရပ္လုိ ့။
ဓါးကုိ က်စ္က်စ္ပါအာင္ ဆုပ္ထားတယ္ ။
ဆရာျမသန္းတင့္ ဘာသာျပန္သည့္ ဂ်ပန္စာေရးဆရာၾကီး Ryuno suke Akutagawa ၏ Rashomon ထဲမွ
အေၾကာင္းအရာ တစ္ခုအား ဆက္စပ္ေတြးေတာ ျခင္းမွ်သာ ျဖစ္ပါသည္ ။
လူခါး
Monday, November 12, 2012 at 8:42pm ·
ဆာမူရုိင္းတစ္ေယာက္ဟာ ၿမဳိ ့တံခါးေအာက္မွာ ရပ္လုိ ့။
မုိး ဘယ္ေတာ့တိတ္မလဲ။ ေျဖသူမရွိတဲ့ေမးခြန္းဟာ သူ ့ရင္ထဲမွာ ပဲ့တင္ထပ္ေနခဲ့။
ကြာက်ပ်က္စီးေနသည့္ တံတုိင္းၾကီးေပၚ၌ ပုရစ္တစ္ေကာင္တိတ္တဆိတ္ရွိေနပုံ။
မည္သူမဆုိဝင္ေရာက္ခြင့္ရွိတဲ့ တံခါးေအာက္မွာ ဆာမူရုိင္းတစ္ေယာက္ဟာရပ္လုိ ့။
က်ဳိတုိၿမဳိ ့ေတာ္ၾကီးဟာ ငလွ်င္၊ မုန္တုိင္း၊ မီးေဘးဒဏ္ေၾကာင့္ ဒုကၡေတြအတိ။ ျပာက်ခဲ့ၿပီ။
ဗုဒၵ ရုပ္ပြားေတာ္မ်ား။ ေရႊျပားနွင့္သစ္ေစးမ်ား ထင္းျဖစ္သြားခဲ့။သဘာဝေဘးအႏၱရာယ္။
ဒီတံခါးေအာက္မွာ သူ ့အျပင္ သူခုိးတစ္ေယာက္ရွိေနမလား။ဒါမွ မဟုတ္ ဓါးျပ တစ္ေယာက္ေယာက္။
ေျဖသူမရွိတဲ့ေမးခြန္းဟာ ဆာမူရုိင္း ရင္ထဲမွာ ပဲ့တင္ထပ္ေနတယ္။
က်ီးကန္းေတြဟာ လူေသအေလာင္းအတုိင္းခ်ီတက္လာျပီး လူေသအေလာင္းအတုိင္း စုံဆင္းသြားၾက။
အရင္က ျငိမ္းခ်မ္းခဲ့တဲ့ အျပာေရာင္ဝတ္စုံက ေသြးဆာလာတာလား။
လက္ထဲက ဓါးကုိ က်စ္က်စ္ပါေအာင္ဆုပ္ခဲ့။
ဘယ္သူ ့ကုိ ခုတ္ရမလဲ။ရန္သူတစ္စုံတရာမရွိတဲ့အရပ္မွာ ဓါးဟာ ေရေအးတစ္ခြက္ေလာက္ တန္ဖုိးမရွိဘူး။
မုဒ္ဦးရဲ ့တံခါးထိပ္က တံစက္ၿမိတ္စြန္းမွာ တိမ္တုိက္ၾကီးတစ္တုိက္ ခ်ိတ္ေနပုံ။မည္းေမွာင္လုိ ့။
မုိး ဘယ္ေတာ့ တိတ္မလဲ။ေျဖသူမရွိတဲ့ေမးခြန္းဟာ ဆာမူရုိင္း ရင္ထဲမွာ ပဲ့တင္ထပ္ေနတယ္။
အားကုိးရာမရွိ။
ရုိးသားေျဖာင့္မွန္တဲ့ လမ္းကုိေရြးရင္ မၾကာခင္ငတ္ေသသြားမွာပဲ။
အဲဒီအခါ ေခြးေလေခြးလြင့္ေတြက သူ ့ကုိ လာစားၾကမယ္။
ဒါဆုိ သူ ခုိးဆုိးလုယက္တုိက္ခုိက္ရမလား။ လူေသအေလာင္းေတြဟာ တစ္ခ်ိန္က သူ ့လုိ ဒြိဟ ျဖစ္သြားခဲ့ဖူးၾကမွာပဲ။
အနံ ့အသက္မ်ား။ နွာေခါင္းကုိ လက္နဲ ့ေယာင္ယမ္းပိတ္လုိက္မိတယ္။
ေရႊထီးေဆာင္းအိပ္မက္ေတြဟာ ခုေတာ့ အ သု ဘ ေတြ။ တစ္ေယာက္ နွစ္ေယာက္က ေန တစ္ေလာင္းနွစ္ေလာင္း။
အဆင့္ဆင့္။ လူျဖစ္ရုပ္ၾကြင္း ျဖစ္ေပၚလာပုံ အဆင့္ဆင့္။
ျမစ္တစ္စင္းထဲမွာ ေရနွစ္ခါ ခ်ဳိးလုိ ့မရဘူး။ စကားပုံ။
အေတြးေတြ ေတာင္ပုံ ယာပုံ။ ရုိးေျဖာင့္တဲ့ လမ္းအတုိ္င္း .....လား ။ ဒါမွမဟုတ္ ....လား ။
ဆာမူရုိင္းတစ္ေယာက္ဟာ ရာရွုဳမြန္ ၿမဳိ ့တံခါးေအာက္မွာ ရပ္လုိ ့။
ဓါးကုိ က်စ္က်စ္ပါအာင္ ဆုပ္ထားတယ္ ။
ဆရာျမသန္းတင့္ ဘာသာျပန္သည့္ ဂ်ပန္စာေရးဆရာၾကီး Ryuno suke Akutagawa ၏ Rashomon ထဲမွ
အေၾကာင္းအရာ တစ္ခုအား ဆက္စပ္ေတြးေတာ ျခင္းမွ်သာ ျဖစ္ပါသည္ ။
လူခါး
Monday, November 12, 2012 at 8:42pm ·
No comments:
Post a Comment