Tuesday 10 January 2012

''ငါ ့ကဗ်ာအသံထက္ အဆနွစ္ဆယ္ၿမန္တဲ ့အေၾကာင္း''

ဘာလုိ ့ကဗ်ာေရးတာလဲ၊လဲသင္ ့ၿပီေတြးေခၚမွဳေတြသစ္လုိက္၊လုိက္တမ္းေၿပးတမ္းကစားသလုိ၊
လုိခ်င္တာေတြမ်ားလြန္းရင္၊ရင္ဘတ္ထိတဲ့ ကဗ်ာကက်ဳိးတုိ ့ က်ဲတဲ၊တဲေသးေသးေလးထဲရုိးသား
ၿခင္းေတြထားခဲ ့တာ၊တာဝန္ယူခ်င္စိတ္နဲ ့အတူ၊တူတူမက္စက္ေနက်ေနရာမွာ၊မွာထားတဲ ့အတုိင္း
ဒူးေပၚေပါင္ေပၚဝတ္၊ဝ႗္နာကံနာ၊နာမည္ၾကီးခ်င္ရင္စင္ေပၚတက္မုိက္ခဲ၊ခဲရာခဲဆစ္ခ်စ္မယ္စိတ္
ကူး၊ကူးတုိ ့ခေဈးမတက္တာေသခ်ာ၊ခ်ာခ်ာလည္ေနမွေတာ ့ၿပန္ေပါ ့၊ေပါ ့ေတာ ့ေတာ ့ကဗ်ာေတြ
မဖတ္နဲ ့၊နဲ ့ခ်ည္ ့ေနတုိင္းေတာင္းမစား သင္ ့ဘူး၊ဘူးသီးသြားလုိ ့ေယာက္ခမ မေခၚရဲ၊ရဲေတြ ့ရင္ပါ
မစ္အတုၿပလုိက္၊လုိက္ရင္ေတာ ့သူ ့ကားနဲ ့သူ ့တင္ေၿပး၊ေၿပးေတြ ့ခ်င္တယ္လာမယ္ ့ေဘးကုိ၊ကုိ
ဝင္းၾကည္ေရေဒၚလာေဈးေတြက်ၿပီ၊ၿပည္ေတာ္ၿပန္ခ်င္ေပမယ္ ့၊မဲ ့မဲ ့ရြဲ ့ရြဲ ့ဟုိလူၾကီးမ်က္ႏွာ၊ႏွာေစး
ေနတဲ ့ယုန္ကေလးၿပတုိက္ပုိ ့ပစ္မယ္၊မယ္သီတာလုိလွရဲ  ့ကြာ၊ကြာရွင္းၿပတ္စဲၿခင္းကုိစာလုံးၾကီး
ၾကီးနဲ ့ေရးသင္ ့တယ္၊တည္သီးတစ္လုံးကုိင္ၿပီးကုကၠဳိပင္ေအာက္ကေစာင္ ့မယ္၊မယ္ေရြးပြဲရွိတယ္
လစာထုတ္ရက္၊ရက္မေရြ ့ ့ခင္၊ခင္မ်ားကဗ်ာတစ္ပုဒ္ယူခဲ ့....။....။

                                       
                        
                                                                                          လူခါး
                                                                                       သတင္းကြန္ယက္ ဂ်ာနယ္
                                                                                        ၂၀၁၂၊ ေဖေဖာ္ဝါရီ၊ မေလးရွား

No comments: