ႏုိင္​ငံ​ေတာ္​လုပ္​ၾကံၾကသူမ်ား

                       

                               

                               ၁

ေခြးကေလးတစ္ေကာင္ျဖစ္ပါတယ္။ နာမည္က ဟခ်ိကုိ။

 ေခြးကေလဟခ်ိကုိ။  သူ ့ကုိ အခိတစီရင္စု ..Odate ျမဳိ ့အနားမွာရွိတဲ့

လယ္ေတာတစ္ခုမွာ ၁၉၂၃ ခုနွစ္ နုိဝင္ဘာလ ၁၀ ရက္ေန ့မွာ

ေမြးဖြားခဲ့တယ္။မ်က္နွာက အျဖဴေရာင္နဲ ့ေရႊအုိေရာင္ ကုိေပါင္း

စပ္ထားတဲ ့မက္မြန္ေရာင္။ သူ ရဲ ့ပုိင္ရွင္နာမည္က

ဟိဒဲစဘုရုိ ယူနီနုိ ။

ေခြးကေလး ဟခ်ိကုိ ေက်ာ္ၾကားခဲ့တဲ ့အဓိက အခ်က္ကေတာ့

သူ ့သခင္ ယူနီနုိစ ံ ျပန္မလာေပမယ့္ သူ ့သခင္ျပန္လာေနက်

ရွိဘုယ ဆုိတဲ ့ဘူတာမွာ နွစ္ကာလ ၉ နွစ္ေက်ာ္ မပ်က္မကြက္

ေစာင့္စားရင္းေသဆုံးသြားခဲ့တဲ့အတြက္ပဲ။ ၁၉၃၅ခုနွစ္ မတ္လ

၈ ရက္ေန ့အသက္ ၁၁ နွစ္အရြယ္မွာ ေသဆုံးခဲ့တာ ျဖစ္တယ္။

သူ ့ကုိ Minato က Aoyama သခၤ်ဳိင္းမွာ ျမွဳပ္နွံေပးခဲ့ၾကတယ္။

သူ ့ရဲ ့သခင္ျဖစ္သူအေပၚ သစၥာေစာင့္သိမႈကုိ ဂုဏ္ျပဳတဲ့အေနနဲ ့

သူ ့သခင္ကုိ သူသြားေစာင့္ေနက် ရွိဘုယ ဘူတာ မွာ သူရုပ္ပုံ

ကုိ ေၾကးသားနဲ ့ထုလုပ္ထားရွိခဲ့ၾကတယ္။ဂုဏ္ျပဳခဲ့ၾကတယ္။

အဲဒီေနရာဟာ အမ်ားနွစ္သက္တဲ ့ေနရာေလးတစ္ေနရာအျဖစ္

ယေန ့တုိင္ရွိေနေသးျပီး အမ်ားသူငွာလည္ပတ္တဲ ့ထင္ရွားတဲ့

ေနရာေလးတစ္ေနရာျဖစ္ေနဆဲပဲ။

                                           ၂

လူတစ္ေယာက္ ။ နာမည္က  မစဘုမိ ဟုိဆုိနုိ။ သူ ့ကုိ ၁၈၇၀မွာ

ေမြးျပီး ၁၉၃၉ မွာ ေသဆုံးသြားခဲ့တယ္။ သူဟာ ကမ႓ာေက်ာ္ တုိက္

တန္းနစ္သေဘၤာၾကီးနစ္ျမွဳပ္မႈမွာကုိယ္တုိင္ၾကဳံေတြ ့ခဲ့ရတဲ ့တစ္

ဦးတည္းေသာ ဂ်ပန္နုိင္ငံသားတစ္ေယာက္ျဖစ္တယ္။ သူ ့ရဲ ့အသက္

ရွင္လြတ္ေျမာက္မႈအတြက္ ဂ်ပန္တစ္နုိင္ငံလုံးက ခ်ီးက်ဴးေထာပနာ

ျပဳၾကတယ္။ ဂ်ပန္နုိင္ငံရဲ ့အထင္ကရသတင္းစာေတြ ရုပ္သံသတင္း

ဌာနေတြက သူ ့အေၾကာင္းကုိ တခမ္းတနားေဖာ္ျပၾက။ ခ်ီးက်ဴးေရး

သားၾကတယ္။

ဒါေပမယ္ ့ေနာက္ပုိင္းမွာ သူ ့အေၾကာင္းဟာ လယ္ျပင္မွာ ဆင္သြား

သလုိ ဗြင္းဗြင္းၾကီးေပၚလာတယ္။ သူဟာ တုိက္တန္းနစ္သေဘၤာနစ္

ျမွဳပ္မႈကေန ရုိးသားစြာအသက္ရွင္လြတ္ေျမာက္လာသူ မဟုတ္ေပ

ဘူး။

သေဘၤာၾကီးနစ္ျမွဳပ္ေနခ်ိန္မွာ ကေလးသူငယ္ေတြ ကုိယ္ဝန္ေဆာင္

မိခင္ေတြ သက္ၾကီးရြယ္အုိေတြ ကုိ ဦးစားေပးစံနစ္နဲ ့ကယ္ဆယ္ခဲ့

တဲ ့အခ်ိန္မွာ မေလာက္မင ျဖစ္ေနတဲ ့အသက္ကယ္ ေလွေပၚကုိ ဟုိဆုိ

နုိ ဆုိတဲ ့ဂ်ပန္နုိင္ငံသားဟာ အမ်ဳိးသမီး တစ္ေယာက္အျဖစ္ ဟန္

ေဆာင္ျပီးလုိက္ပါခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူဟာ အသက္ရွင္ခြင့္ရခဲ့တယ္။

ဒါကုိ သိလုိက္တဲ ့အခ်ိန္ကစျပီး ဂ်ပန္နုိင္ငံသူ နုိင္ငံသားေတြဟာ

ဟုိဆုိနုိကုိ လူလိမ္တစ္ေယာက္ သရဲေဘာေၾကာင္သူတစ္ေယာက္

အျဖစ္ျမင္ခဲ့ၾကျပီး ဝုိင္းဝန္းျပစ္တင္ေဝဖန္ခဲ့ၾကတယ္။ ဂ်ပန္နုိင္ငံရဲ ့

ထင္ရွားတဲ ့ယာကုဆာ ဂုိဏ္းေတြက ဆုိရင္ အရွက္ရ ရႈံးနွိမ့္သူတုိ ့

ထုံးစံအတုိင္း ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္သတ္ေသသြားဖုိ့အထိ ေျပာဆုိေဝဖန္

ၾကတယ္။

ဂ်ပန္အစုိးရဟာ လည္း ဟုိဆုိနုိရဲ ့အေၾကာင္းကုိ အျဖစ္မွန္သိလုိက္ျပီး

တဲ့ေနာက္ပုိင္း ဂ်ပန္ရဲ ့မူလတန္းသင္ရုိးေတြထဲအထိ ေစ့ေစ့စပ္စပ္

မွန္မွန္ကန္ကန္ ထည့္သြင္းေဖာ္ျပခဲ့ျပီး ေနာက္လာေနာက္သားေတြ

သိရွိဆင္ျခင္ဖုိ ့လႈံ ့ေဆာ္ခဲ့တယ္။  ဟုိဆုိနုိဟာ အသက္မေသခင္က

တည္းက ဘဝေသခဲ့တဲ ့လူတစ္ေယာက္အျဖစ္ ကမ႓ာေလာက ထဲက ထြက္ခြာခဲ့ရသူ ျဖစ္သြားခဲ့တယ္။

ဒါဟာလည္း ဂ်ပန္နုိင္ငံသူ နုိင္ငံသားေတြရဲ  ့အမွန္တရားကုိ ခ်စ္ခင္

စုံမက္မႈဆုိတဲ ့စိတ္ေၾကာင့္ျဖစ္လာခဲ့တာပါပဲ။ သခင့္ျပန္အလာကုိ

၉ နွစ္တုိင္တုိင္တစ္ေနရာတည္းမွာ လာလာေစာင့္ေနတဲ ့ေခြးကေလး

ဟခ်ိကုိကုိ ေၾကးရုပ္သြန္းလုပ္ျပီး အမွတ္တရဂုဏ္ျပဳခဲ့ၾကတယ္။

ဒါဟာ သစၥာတရားကုိ ျမတ္နုိးမႈ ဆုိတဲ ့ျပယုရ္တစ္ခုပဲ။ ေခြးကေလး

တစ္ေကာင္ျဖစ္ေပမယ့္ သမုိင္းအမွန္ အျဖစ္အပ်က္ကုိ   သမုိင္းအမွန္

အတုိင္း မေပ်ာက္ပ်က္ေအာင္ ထိန္းသိမ္းခဲ့ၾကတယ္။

တုိက္တန္းနစ္သေဘၤာေပၚကေန လြတ္ေျမာက္အသက္ရွင္လာတဲ ့

ဟုိဆုိနုိ ဆုိတဲ ့လူတစ္ေယာက္ကုိ က်ေတာ့ လူတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနလုိ ့

ဆုိျပီး မဟုတ္မမွန္လုပ္ရပ္အေပၚမွာ  သက္ညွာမေပးခဲ့ဘူး။ အသက္

ရွင္ခြင့္ရေပမယ့္ ဘဝေသသြားတဲ ့လူတစ္ေယာက္ျဖစ္ေအာင္ သမုိင္း

အမွန္ကုိ သမုိင္းအမွန္အတုိင္းခ်ျပီးထိထိေရာက္ေရာက္ အေရးယူခဲ့

တယ္။ ဒါဟာလည္း အမွန္တရားကုိ ေရွးရႈမႈပဲ။  ဂ်ပန္နုိင္ငံဟာ ဒီ

အျဖစ္အပ်က္ နွစ္ခုကုိ ၾကည့္ျပီးသုံသပ္မယ္ မွတ္ေက်ာက္တင္မယ္

ဆုိရင္ေတာင္ အရည္ျပည့္မွီတဲ ့ပတၲျမားတစ္ပြင့္ လုိပဲ။ ကမ႓ာက ယ

ေန ့အထိ ဦးညႊတ္ေနရတာဟာလည္း ဒီစိတ္ဓာတ္ေတြေၾကာင့္ပဲ။

                             ၃

ကြ်န္ေတာ္တုိ့ဆီမွာ  ၁၈.၀၅.၂၀၁၆ ဗုဒၶဟူးေန ့မွာ စစ္ကုိင္းကေန လမ္းေလွ်ာက္ခ်ီတက္လာတဲ ့အလုပ္သမားသပိတ္ကုိ စစ္ကုိင္းတုိင္း

တာဝန္ရွိသူေတြက အင္အားသုံးျဖဳိခြင္းျပစ္လုိက္တယ္ဆုိတဲ ့သတင္း

ကုိ ဖတ္လုိက္ရတယ္။

သတင္းကုိဖတ္ေနရင္း ရင္ထဲမွာပူလာသလုိလုိ။ အကူးအေျပာင္းကာ

လအစမွာ မျဖစ္သင့္တာေတြျဖစ္ကုန္မွျဖင့္။ အလုပ္သမားသပိတ္ဆုိ

ေသာ္လည္း ေက်ာင္းသားမ်ားကလည္းပါေနေသးဆုိေတာ့ စုိးရိမ္စိတ္

က ငယ္ထိပ္တက္ေစာင့္ေတာ့တယ္။

သိပ္မၾကာဘူး သတင္းေတြ ခပ္စိပ္စိပ္တက္လာတာကုိလည္းေတြ ့ရ

တယ္။ အလုပ္သမားသပိတ္ကုိေခါင္းေဆာင္လုပ္တဲ ့လူေတြဟာ လုပ္

စားသူေတြ ျဖစ္ေၾကာင္သတင္းအစအနေတြ ဖတ္လာရတယ္။ ဒီအခါမွာ သူ ့ထက္ငါ ဆဲၾက မဲၾကျပန္တယ္။

 ေျပာခ်င္တာက ကြ်န္ေတာ္တုိ ့ဆီက လူေတြက ၾကိမ္းေက်လြယ္ၾက

တယ္။ မေက်နပ္ဘူး မေက်နပ္ဘူး ေအာ္ၾက ေအာ္ၾက။ ျပီးေတာ့

လည္း သူ ့ထက္ငါေမ့ျပစ္ၾကေရာ။

ကြ်န္ေတာ္တုိ ့ငယ္ငယ္က တုိင္းျပည္ကုိ ဆင္းရဲတြင္းထဲဆြဲခ် ခဲ့တဲ့ဦး

ေနဝင္းဆုိသူၾကီးကုိအလြန္မုန္းတယ္။ သူ ့ေျမးေတြ ျဖစ္တဲ ့ေနဝင္း

ရထားတြဲတစ္တြဲလုံးကုိ  လည္းမုန္းတာပဲ။ အဲ သိပ္မၾကာဘူး။ နုိင္ငံ

ေတာ္လုပ္ၾကံမႈဆုိျပီး တစ္တြဲလုံး အထဲေရာက္ကုန္တယ္။ အဲ သိပ္မ

ၾကာဘူး ျပန္လြတ္လာတယ္။က်တုန္းကေတာ့အမႈကအၾကီးၾကီး။ နုိင္

ငံေတာ္ လုပ္ၾကံမႈ။ ျပန္လြတ္လာေတာ့ နုိင္င့ံ အခ်မ္းသာဆုံးစာရင္းထဲ

က ေနရာမပ်က္။ တစ္ေယာက္ကဆုိ မရွက္မေၾကာက္စာေပအနုပ

ညာသမားအျဖစ္ေတာင္ ခပ္တည္တည္ေနရာယူလုိက္ေသးတယ္။

ျပီးေတာ့ ဘာၾကာေသးလုိ ့လဲ။ တုိင္းျပည္ကုိ အဖက္ဖက္က ေအာက္

က်ေနာက္က် ျဖစ္ေအာင္ ႏြံထဲဆြဲနွစ္ လုပ္ၾကံခဲ့တဲ ့မွဴးၾကီးရာထူးနဲ ့

အျငိမ္းစားယူျပီး ပင္စင္လစာ သိန္း၁၀၀ ယူေနတဲ ့လူၾကီးတစ္

ေယာက္။ မုန္းလုိက္ၾကတာ မုန္းလုိက္ၾကတာ။ ေသျပီဆုိတဲ ့သတင္း

မွားတက္လာရင္ေတာင္  အခုမွေသသလားဟ ဆုိျပီး ေနာက္က်ခ်ည္

ရဲ ့ဆုိျပီး ဝုိင္းျပီး ေထာပနာ ျပဳၾကေသးတယ္။

သူ ့အားကုိးနဲ ့မုိက္ရုိင္းခ်င္တုိင္း မုိက္ရုိင္း ။ ရုိင္းစုိင္းခ်င္တုိင္း ရုိင္း

စုိင္းခဲ့တဲ ့သူ ့ေျမဆုိတဲ ့တစ္ေယာက္။ အေဖေလာက္အရြယ္ လည္း

ဒူးေထာက္ခုိင္း ပါးရုိက္။  မႈန္ယုိေနတဲ ့ဆင္တစ္ေကာင္လုိ မည္းမည္း

ျမင္ရာ ထုိးေဟာင္တတ္တဲ ့ေခြးေလေခြးလြင့္တစ္ေကာင္လုိ တုိင္းျပည္

အေပၚ လူထုအေပၚ လုပ္ခ်င္ရာလုပ္ အခြင့္အေရးယူ တုိင္းျပည္ကုိ

ခြ်တ္ျခဳံက်ေအာင္ အားထုတ္ခဲ့တာ တစ္နုိင္ငံလုံးအသိ။

ေဟာ ျပီးခဲ့တဲ ့လပုိင္းကသူ ပါဝင္သရုပ္ေဆာင္တဲ ့ ကာဗာေဆာင္း

ေလးတစ္ပုဒ္ မင္းသားမင္းသမီးစုံစုံလင္လင္နဲ ့့ အင္တာနက္မွာ

ေပၚလာတယ္။ share ၾက like ၾက နဲ ့လက္ကုိမလည္ၾကဘူး။ ဘယ္

သူေတြလဲဆုိေတာ့ မုန္းပါတယ္ မုန္းပါတယ္ ဆုိတဲ ့လူေတြပဲ။

ကြ်န္ေတာ္ေတာ့ျဖင့္ စဥ္းစားရင္းအေျဖကုိမရဘူး။

ခုတစ္ခါ အလုပ္သမားသပိတ္မွာေခါင္းေဆာင္တဲ ့လုပ္စားေတြကုိ

သက္ဆုိင္ရာက ဖမ္းဆီးအေရးယူ ေတာ့ ေထာက္ခံလုိက္ၾကတာ။

ဘယ္သူေတြလည္း ဆုိေတာ့ ဒီလူေတြပဲ။ ဒီနုိင္ငံသားေတြပဲ။ တကယ္

လုိ ့ျပန္လြတ္လာရင္ေရာ အဲလူေတြက အရင္ နုိင္ငံေတာ္ဖ်က္စီးသူ

ေတြလုိ ပဲ ေနရာေကာင္းမွာ ခြထုိက္လ်က္သား ျဖစ္ေနဦးမွာပဲလား။

နုိင္ငံသူ နုိင္ငံသားေတြကေရာ အရင္လုိပဲ လြယ္လြယ္ေၾကေပ်ာက္

ေမ့ျပစ္ၾကဦးမွာလား။သမုိင္းကုိ နွစၤဝက္ေလာက္သာထုိးတဲ ့နုိင္ငံ။

ဂ်ပန္နုိင္ငံမွာေတာ့ ေခြးတစ္ေကာင္ျဖစ္ေနခဲ့တာေတာင္ သမုိင္းကုိ

အပဲ ့မခံဘူး။ တစ္ခါတည္းေသရာပါေအာင္ စြဲေနေအာင္ မွတ္တမ္း

တင္ထားခဲ့ၾကတယ္။  လူတစ္ေယာက္အမွားလုပ္မိေတာ့လည္း ခြင့္

မလႊတ္သင့္တဲ ့ကိစၥမုိ ့ခြင့္မလႊတ္ခဲ့ၾကဘူး။ မေသခင္က ေသလူ

လုိ ျဖစ္ေအာင္ ယတိျပတ္ သမုိင္းအမွန္အတုိင္း ဆုံးျဖတ္အေရးယူ

ခဲ့ၾကတယ္။ ဘဝေသသြားတဲ ့အထိ။

ကြ်န္ေတာ္တုိ ့ဆီမွာေတာ့ သမုိင္းတရာခံေတြက ဘုန္းေတာ္ဘြဲ ့ေတြ

အေရးခံေနၾကရေလရဲ ့။ နုိင္ငံကုိ ခြ်တ္ျခဳံက်ေစတဲ ့သမုိင္းတရာခံေတြ

ျပစ္မႈက်ဴးလြန္သူေတြ လုပ္စားေနသူေတြဟာ ခ်ီးမြမ္း ခုနစ္ရက္ ကဲ့

ရဲ ့ခုနစ္ရက္ဆုိတဲ ့စကားပုံေလးနဲ ့  ပဲ  သူ တုိ ့အျပစ္ေတြက ေၾက

ေပ်ာက္သြားၾကေလ့ရွိတယ္။ အျမစ္ေသေအာင္မသတ္နုိင္ေသးသ၍

ပင္စည္ကေထာင္ထေနဦးမွာပါပဲ။ နွိပ္စက္ျပဳမူခဲ့သူကုိ တစ္ဘဝစာ

ေလာက္တာ့ အျပစ္ေပးသင့္တယ္။ ျပီးတာ့ သမုိင္းအမွန္အတုိင္း

ကဗ်ည္းထုိးသင့္တယ္။ ကုသုိလ္ တစ္ပဲေလာက္နဲ ့ငရဲ တစ္ပိႆာအတြက္ သမုိင္းကုိေပ်ာက္မသြားေစသင့္ဘူး။

ဒါကုိ ဆရာၾကီးဦးေအာင္သင္းကေတာ့ အျဖစ္အပ်က္တစ္ခုကုိ တင္

ျပတဲ့အခါ တစုံတေယာက္ကုိ အားနာေနရင္ အနာဂတ္ကုိ သစၥာေဖာက္ရာေရာက္တယ္လုိ ့ခပ္ျပတ္ျပတ္ေျပာထားခဲ့တယ္။ ခုေတာ့ တရားစီရင္ခြင့္ရသူက သက္ညွာလြန္းတာမွန္းမသိ ခံရသူေတြ

ကပဲ လြယ္လြယ္ခြင့္လႊတ္တတ္ေနတာမွန္းမသိ။ နုိင္ငံေတာ္ကိုတံေတြး

ဆြတ္ခ်င္ေနသူေတြက မ်ားသားကလား။

  အင္းေလ လုပ္ၾကံဖုိ ့ၾကဳိးစားၾကသူတုိင္းကလည္း ဘုရင္ေလာက္

နီးနီးေတြ ေနရာမပ်က္ဆုိေတာ့။

                     

                                                     လူခါး