Thursday 26 May 2016

စာအုပ္ေၾကာက္တဲ ့အစုိးရ


    ကြ်န္ေတာ္ နဲ ့လက္ရွိအခ်ိန္အထိ အတူ
ရွိေနတဲ ့စာအုပ္ေတြ အေၾကာင္းကေနစေျပာခ်င္ပါ
တယ္။ အမွန္အတုိင္းဆုိရင္ ကုိယ့္မွာရွိတဲ ့စာအုပ္ေတြ
ကုိ တခုတ္တရ ဓာတ္ပုံရုိက္ မိတ္ဆက္ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့
ဒါေတြ ဒါေတြ ရွိတယ္ ဖတ္တယ္ဆုိတာမ်ဳိးေတြ တင္ေလ့
တင္ထမရွိပါဘူး။ ကြ်န္ေတာ္ ့မိတ္ေဆြစာရင္းထဲက
မိတ္ေဆြ အားလုံးဟာ စာဖတ္ၾကသူမ်ားျဖစ္ျပီး ထုိမိတ္
ေဆြေတြမွာလည္း ကြ်န္ေတာ့္မွာရွိတဲ ့စာအုပ္ေတြ ရွိေန
ဖတ္ဖူးေနခဲ့ၾကမယ္လုိ ့ယုံၾကည္လုိ ့ပါပဲဲ။
 


ဝင္းျငိမ္း
နွစ္ေၾကာင္းေရး တစ္ေၾကာင္းျခစ္
ဒုတိယ အၾကိမ္
တန္ဖုိ း ... ၁၂ ရင္းဂစ္

ဒီစာအုပ္ကေတာ့ ဆရာဦးဝင္းျငိမ္းရဲ ့စာေပဆုိင္ရာ ဘာ
သာျပန္လက္ရာတစ္ခုပါ။ ကြ်န္ေတာ့္မွာ ဦးျငိမ္းေရးတဲ့
စာေပ အင္တာဗ်ဴးေတြ top ten ဝင္တဲ ့ဘာသာျပန္လက္
ရာေတြရွိေပမယ္ ့ဒီစာအုပ္ကေလးကုိပဲ ကြ်န္ေတာ္နဲ ့အတူ
သယ္ခဲ့ဖုိ ့ဆုံးျဖစ္ခဲ့မိပါတယ္။
ဒီစာအုပ္ကေလးဟာ ကြ်န္ေတာ့္ကုိ လူခါးျဖစ္ေအာင္
လုပ္ေပးခဲ့တဲ့စာအုပ္ကေလးျဖစ္ေနလုိ ့ပါပဲ။
ကြ်န္ေတာ္မေလးရွားမွာ ၃ႏွစ္ေက်ာ္ အုိဗာစေတးဘဝနဲ ့
ေနခဲ့ရစဥ္က အျမဲတမ္းမခြဲမခြာအတူရွိေနတဲ့စာအုပ္ေလး
လည္းျဖစ္ပါတယ္။
ဘာသာျပန္ေဆာင္းပါး ၁၈ပုဒ္  ကုိစုစည္းထုတ္ေဝထား
တာပါ။ စာေရးခ်င္စိတ္ကုန္ခမ္းေနတဲ ့အခါ ဒါမွမဟုတ္
စာဆက္ေရးလုိ ့မရတဲ ့အခါ ဒါမွမဟုတ္ သူမ်ားနဲ ့မတူ
တဲ ့ဇာတ္လမ္းတစ္ခုဘယ္လုိဖန္တီးရမလဲ သိခ်င္တဲ့အခါ
ဒီစာအုပ္ကေလးကအကူအညီေပးပါတယ္။



ေအာင္သင္း
ဝတၳဳေရးရာေဆာင္းပါးမ်ား
တန္ဖုိ း...၂၅၀၀

ဒီစာအုပ္ကေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ျမန္မာနုိင္ငံျပန္ေရာက္ျပီး
လူခါးျဖစ္စမွာ ပန္းဆုိးတန္း စာေပေလာက ၂ကဝယ္
 ခဲ့တဲ ့စာအုပ္ေလးပါ။ မွတ္မွတ္ရရ လင္းလက္တာရာတုိ ့ ညီလင္းနုိင္တုိ ့ဆူးရဲတုိ ့စသျဖင့္ ကဗ်ာဆရာ ၇ေယာက္
စုစည္းထုတ္ေဝတဲ ့ေခတ္ျပဳိင္ #7 ကဗ်ာစာအုပ္မိတ္ဆက္
ပြဲ လုပ္တဲ ့ေန ့ေပါ့။
ေဆာင္းပါး ၁၉ပုဒ္ ပါဝင္ျပီး စာေရးလက္သင္ခါစ ကြ်န္
ေတာ့္ေခါင္းထဲကုိ စာေပဆုိင္ရာ အလင္းတန္းေတြ သုိသိပ္
ထည့္ေပးတဲ့စာအုပ္ေလးေပါ့။



ျမန္မာအက္ေဆး ၁၀၁
စိတ္ကူးခ်ဳိခ်ဳိ စာအုပ္တုိက္မွ စီစဥ္သည္
တန္ဖုိ း...၄၅၀၀

ဒီစာအုပ္ကေလးကုိ မိတ္ဆက္မေပးခင္ အက္ေဆးနဲ ့ပတ္
သက္တဲ ့ဆရာတစ္ေယာက္စကားကုိ ေရးျပခ်င္ပါတယ္။
ဆရာ ေျမလတ္ေမာင္ျမင့္သူပါ။
ကြ်န္ေတာ္မေလးက ျပန္လာျပီး ရက္ပုိင္းအတြင္းဆရာ
နဲ ့ေတြ ့ခြင့္ရခဲ့ပါတယ္။ အဲသည္တုန္းက ဆရာက ေပဖူး
လႊာနဲ ့ျပဳံးစရာ ကုိတစ္ျပဳိင္နက္ ကုိင္ေနတဲ ့အခ်ိန္ေပါ့။
ဆရာက
လူခါးရ... စာေရးသူ တစ္ေထာင္မွာ ရွစ္ရာက ကဗ်ာေရး
တယ္ကြ။ ေအး  တစ္ရာ့ငါးဆယ္က ဝတၳဳေရးတယ္။
က်န္တဲ ့ငါးဆယ္ေလာက္ကပဲ အက္ေဆးေရးတာ။ အက္
ေဆးကုိ မ်ား တခ်ဳိ ့လူေတြကေရးရတာ လြယ္သတဲ့ကြာ။
ဟုတ္မဟုတ္ မင္းအက္ေဆးေရးၾကည့္
လုိ ့ေျပာဖူးပါတယ္။
အဲဒီကစျပီး  ကြ်န္ေတာ္ ကြ်န္ေတာ္ အက္ေဆးကုိမလြတ္
တမ္းဖတ္ခဲ ့ၾကဳိက္ခဲ့ေတာ့တာပါပဲ။ ေရးခဲ့ပါတယ္။ သက္တမ္း၃နွစ္အတြင္း စာမ်က္နွာေပၚ ေရာက္ခဲ့တဲ့ အက္ေဆး ၂ ပုဒ္သာရွိခဲ ့ပါတယ္။
အခု အက္ေဆး ၁၀၁ ကုိ သမုိင္းလမ္းဆုံက ကုန္တုိက္
တစ္ခုက ဝယ္ခဲ့တာျဖစ္ျပီး အက်ၤ ီဝယ္မလုိ ့တက္သြား
ခဲ့တာျဖစ္ျပီး စာအုပ္ဝယ္မိတဲ ့ေန ့လည္းျဖစ္ပါတယ္။
ဒီစာအုပ္ထဲမွာ  ၁၉၅၉ခုနွစ္ စက္တင္ဘာလထုတ္
ျမဝတီမဂၢဇင္းပါ ကထိက ဦးေက်ာ္ရင္ရဲ ့ ဒုတိယကေလာင္
လုိ အက္ေဆးမ်ဳိး ကေန ဒီဘက္ေခတ္   စာေရးဆရာေတြ
ရဲ ့အက္ေဆးေတြအထိ ပါဝင္ပါတယ္။



အက္ေဆး ၁၀၂
စိတ္ကူးခ်ဳိခ်ဳိစာအုပ္တုိက္မွ စီစဥ္သည္
တန္ဖုိ း...

ဒီစာအုပ္ကေတာ့ ၄၅ လမ္းမွာရွိတဲ ့စတ္ကူးခ်ဳိခ်ဳိတုိက္
ကေန ကြ်န္ေတာ္ကုိယ္တုိင္ သြားထုတ္ခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ တန္ဖုိ းေနရာမွ ာ ကြက္လပ္လုပ္ထားခဲ့ပါ
တယ္။ ေရႊအျမဳေတ မွာ မတ္လ ၂၀၁၄ ခုနွစ္ က ေဖာ္ျပခံရတဲ ့ ကြ်န္ေတာ့္ရဲ ့ျမစ္လက္တက္မ်ား အက္ေဆး
ပါဝင္ခဲ့တဲ့အတြက္ စာအုပ္တုိက္က စာမူခ၁၅၀၀၀ ခြဲနဲ ့
စာအုပ္လက္ေဆာင္ ရရွိခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။
 ဦးဖုိ းက်ားရဲ ့ရခုိင္ျပည္ စစ္ေတြျမဳိ ့သုိ ့သြားျခင္း ကေန
ဒီဘက္ေခတ္ ကေလာင္လက္သင္ျဖစ္တဲ ့ကြ်န္ေတာ္တုိ ့
ဆရာမ ရည္ေဝ လင္းေရာင္ျခည္ တုိ ့အထိ ပါဝင္ပါတယ္။



ေရရုိင္း ေျမရုိင္း
ေမာင္ေနဝင္း
ဒုတိယအၾကိမ္
တန္ဖုိး  ..

ဒီစာအုပ္ကေတာ့ ညီအစ္ကုိ လုိ ခ်စ္ခင္ရတ ့ဲ ့ဆရာေမာင္ေရခ်မ္း က လက္ေဆာက္ေပးတဲ့ စာအုပ္ပါ။
ကြ်န္ေတာ့္ရဲ ့ပထမဆုံး လုံးခ်င္း စာမူ ျကမ္းကုိဖတ္ျပီး
လုံးခ်င္းရဲ  ့သေဘာသဘာဝေတြ သိေအာင္ ဖတ္ဗ် ဆုိ
ျပီး ေပးခဲ့တဲ ့စာအုပ္ပါ။၁၉၆၈ ၾသဂုတ္လ ၁ရက္ေန ့
က ပထမအၾကိမ္ ထုတ္ေဝထားတဲ ့စာအုပ္ျဖစ္ပါတယ္။
စိတ္ကူးခ်ဳိခ်ဳိကပဲ ထုတ္ထားတာပါ။ တန္ဖုိ းက ၅၀၀၀
ပါ။



ေမာင္နွင္းပန္း
ေကာင္းကင္စီးေၾကာင္းနွင့္ မဂၢဇင္းဝတၳဳတုိမ်ား
လင္းလြန္းခင္စာေပ
တန္ဖုိး....

ဒီစာအုပ္ကေတာ့  ဆရာေမာင္ေရခ်မ္းကတဆင့္ လက္
ေဆာင္ေပးတဲ ့ဆရာေမာင္နွင္းပန္ းရဲ ့စာအုပ္ပါ။
  လူခါး...မင္းကေလာင္ အတြက္နဲ ့ေတာ့ မင္း မိသားစု
ဒုကၡမေရာက္ေစနဲ ့။
မေလးကျပန္လာျပီး စာေပေလာကကုိ လူစြန္ ့စားျကီး
လုပ္ျပီး ေျခစုံပစ္ဝင္ေတာ့မယ္လုိ ့ကြ်န္ေတာ္ ေျကြးေျကာ္
တုန္းက ဆရာေမာင္နွင္းပန္းက ေျပာတဲ ့စကားတစ္ခြန္း
ပါ။ အဲဒီစကားကုိ ဘာေျကာင့္ေျပာသလဲဆုိတာ ဘဝနဲ ့ရင္းျပီးမွ ကြ်န္ေတာ္သိခဲ့ရပါတယ္။
ဆရာေက်ာ္ေဇာမင္းရဲ ့အမွာစာနဲ ့ဝတၳဳတုိေပါင္း ၁၅ပုဒ္
ပါဝင္ပါတယ္။ျမန္မာစာ ဆရာျဖစ္တဲ ့ဆရာေမာင္နွင္း
ပန္းရဲ ့သပ္ရပ္ေကာင္းမြန္တဲ ့စကားေျပ အေရးအသား
ကုိ ကြက္ကြက္ကြင္းကြင္းေလ့လာခြင့္ရမယ့္စာအုပ္ပါ။



ကေလာင္စုံ
ေရႊအျမဳေတလက္ေရြးစင္ ရသစာတမ္းမ်ား
အမွတ္၂
တန္ဖုိ း...

စာေရးဆရာ အေယာက္၂၀ရဲ ့ အက္ေဆးမ်ားပါဝင္ျပီး
ကြ်န္ေတာ့္ကုိ သြန္သင္ျကသူ ေဖးမျကသူ မ်ားျဖစ္တဲ့
ဆရာေမာင္နွင္းပန္း ဆရာ မင္းေဝဟင္ ဆရာ ေမာင္ေရ
ခ်မ္း တုိ ့ရဲ ့လက္ရာမ်ားလည္း ပါဝင္ပါတယ္။
ဆရာသုေမာင္ ေမာင္ရင့္မာ ေက်င္းကုန္းေျမလတ္
ေမာင္ျမင့္သူ တုိ ့အျပင္ ဆရာမပန္းရိပ္ျဖဴတုိ ့လုိ ဆရာမ
ဝါႏု တုိ ့လုိ အမ်ဳိးသမီးဆရာမ ေတြရဲ ့လက္ရာေတြလည္း ပါဝင္ပါတယ္။



ဂ်ပန္ဂႏၳဝင္ စာေရးဆရာၾကီး အကုတဂါဝါ၏
လက္ေရြးစဥ္ဝတၳဳတုိမ်ား
ရဲျမလြင္
ထူးေအာင္ မဟာဝိဇၨာ
ဂ်ပန္ဘာသာမွ တုိက္ရုိက္ျပန္ဆုိသည္
တန္ဖုိး ၃၀၀

စာအုပ္တန္ဖုိ းအမွန္က ၂၅၀၀ျဖစ္ျပီး ဒစ္စေကာင့္နဲ ့
ဆုံလုိ ့၃၀၀နဲ ့ရခဲ့တာပါ။ ဝတၲဳတုိ ၁၅ပုဒ္ပါဝင္ပါတယ္။
ဒီစာအုပ္ကုိဝယ္ရျခင္းကေတာ့ ဂ်ပန္ေတြရဲ ့စာေပယဥ္
ေက်းမႈကုိ သိခ်င္တာေၾကာင့္ျဖစ္ျပီး ဂ်ပန္ဘာသာေလ့
လာေရးအတြက္လည္း အေထာက္အကူ ျဖစ္မယ္ ထင္လုိ ့
ပါ။



ဟံသာဝတီဦးဝင္းတင္
စာေပေမြ ့ေလ်ာ္မႈ ပ်ဳိးေထာင္ျခင္း
တန္ဖုိ း၁၀၀၀
ၾကယ္နီစာအုပ္တုိက္

ဒီစာအုပ္ကုိေတာ့ ေရႊတိဂုံဘုရားအေရွ ့ဘက္မုဒ္က လမ္း
ေဘးခ်ေရာင္းတဲ ့စာအုပ္သယ္ဆီက ထြက္မလာခင္ တစ္ပတ္ေလာက္အလုိမွ ဝယ္ခဲ့တာပါ။က်မ္းကုိးစာရင္း
ေလာက္ဖတ္မိရင္ေတာင္ တန္လြန္းတဲ့စာအုပ္ပါ။
မွတ္မွတ္ရရ ဦးဝင္းတင္ ဘာသာျပန္တဲ ့ကြိ ကုိ သယ္
လာခ်င္ေပမယ့္ ဘယ္စာအုပ္ဆုိင္ေမးေမး ကုန္ေနတယ္
နဲ ့တုိးလုိ ့သယ္လာခြင့္ မရခဲ့ပါဘူး။

နိဂုံးစကား

ကြ်န္ေတာ္ ဂ်ပန္ကထြက္ရေတာ့မယ္လုိ ့သိရတဲဲ ့အခ်ိန္မွာ
ပထမဆုံးစဥ္းစားမိတာက ဘယ္လုိစာအုပ္ေတြ သယ္
သြားမလဲဆုိတာကုိပါပဲ။ သူတပါးနုိင္ငံမွာ စာငတ္တဲ ့ဒုကၡ
ကုိ ေကာင္းေကာင္းျကုံခဲ့ျပီးသားဆုိေတာ့ ေနာက္ထပ္ျကုံ
မွာ သိပ္ေျကာက္ခဲ့ပါတယ္။ ေလယာဥ္က ခြင့္ျပဳတဲ ့ကီလုိ
က ၂၀ ကီလုိ သာပဲျဖစ္ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ သယ္ခ်င္တဲ ့
စာအုပ္ေတြပုံလုိက္ေတာ့ အုပ္ ၃၀ေလာက္ ျဖစ္ေနပါတယ္။
အဝတ္အထည္လည္း သယ္ရမယ္။ စားစရာလည္း သယ္
ရမယ္ ဆုိေတာ့ ကီလုိက ဘယ္လုိမွ မမ်ွေတာ့ပါဘူး။
ဒါနဲ ့တခ်ဳ ိ့စာအုပ္ေတြ ထားခဲ့ရပါတယ္။
မွတ္မွတ္ရရတက္မက္မိတဲ ့စာအုပ္ေတြကေတာ့
ဆရာေမာင္ရင့္မာ ေက်ာင္းကုန္းရဲ ့
လေရာင္ရြာတဲ ့ရြာ အက္ေဆး ၁၀၀
ၠဆရာ မင္းေဝဟင္ရဲ ့အခြံကေလးေတြ စုစည္းမႈ
ဆရာမ စပယ္ျဖဴနုရဲ  ့ေျမာက္ဖ်ား ကအလြမ္းရာသီ
ဦးေအာင္သင္းရဲ ့ အျကုိက္ဆုံးဝတၳဳတုိမ်ား
ဆရာ မင္းလူရဲ ့ တစ္ကုိယ္ေတာ္ မဂၢဇင္း
စတာေတြ ျဖစ္ပါတယ္ ။
အဲဒါေတြလည္း ထားခဲ့ရတဲ ့အထဲမွာ က်န္ခဲ့ပါတယ္။

အထက္က ေဖာ္ျပခဲ့တဲ ့စာအုပ္ေတြကုိ လက္ကုိင္အိတ္
ထဲထည့္ျပီး ကြ်န္ေတာ္သယ္ခဲ့ပါတယ္။ အကယ္၍ျပသနာ
ျကုံရင္ေတာင္ ေျဖရွင္းလုိ ့ရေအာင္လုိ ့ပါ။ စားစရာေတြန ဲ ့
အဝတ္အထည္ေတြကုိေတာ့ အိတ္အျကီးမွာထည့္သယ္
ခဲ့ပါတယ္။
ရန္ကုန္ မဂၤလာဒုံေလဆိပ္ မွာ အိတ္ေတြကုိ စက္နဲ ့စစ္ေတာ့
ကြ်န္ေတာ့္ လက္ဆြဲအိတ္အလွည့္ေရာက္ေတာ့ စက္က
အခ်က္ေပးသံထြက္လာပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ ကသတိမျပဳမိပါဘူး။ ခပ္တည္တည္ပဲအိတ္ကုိ ဆြဲေတာ့
ဖတ္ဆုိ ရဲတစ္ေယာက္က ကြ်န္ေတာ့္လက္ကုိ ဖမ္းဆြဲလုိက္ပါတယ္။

မင္းက sea   man လားတဲ ့။
ကြ်န္ေတာ္လည္း ကုိယ္နဲ ့ေဝးတဲ ့ေဝါဟာရဆုိေတာ့ ခ်က္
ခ်င္းမေျဖနုိင္ပါဘူး။
မင္းက sea man လားလုိ ့ေမးတာ။
ဒုတိယအျကိမ္ထပ္ေမးမွ ကြ်န္ေတာ္နားလည္ပါေတာ့
တယ္။ ဟုတ္ဘူးဗ် လုိ ့ေျဖေတာ့ အိတ္ထဲကုိ ကမန္းက
တန္းျကည့္ပါေတာ့တယ္။
စာအုပ္ေတြကုိ တစ္အုပ္ခ်င္းျကည့္တယ္။
ပုိက္ဆံညွပ္ထားျပီး ရွာမရျဖစ္ေနတဲ ့လူလုိ တဖ်န္း
ဖ်န္းခါတယ္ ။ဘာမွမေတြ ့ေတာ့ ေက်နပ္ပုံမျပပါဘူး။
ျပီးေတာ့ ဘယ္ကုိမွန္းမသိဘူး ဖုန္းဆက္တယ္။
၁၅မိနစ္ေလာက္ေနမွ ရျပီ သြားေတာ့တဲ့။
ကြ်န္ေတာ္လည္း ေလယာဥ္ထြက္မွ သက္ျပင္းခ်နုိင္ေတာ့ပါတယ္။
စာအုပ္ သယ္တာေတာင္ ေထာင္က်ေတာ့မလားလုိ ့
ေတြးျပီး လန္ ့မိခဲ့ရတယ္။ စာအုပ္ ကုိ မျမင္ဖူးၾက
ျခင္း ျဖစ္မယ္လုိ ့ပဲ ေျဖေတြး ေတြးေပးလုိက္ပါတယ္။

                                      လူခါး
                                  ၃၁.၁၂.၂၀၁၅.  
                                ဂ်ပန္နုိင္ငံ ..အိဆယ္ျမဳိ ့    

No comments: