Monday 29 August 2016

အစိမ္းေရာင္ကုိ ဖိနပ္လုပ္စီးထားတယ္



အရသာ႐ွိခ်က္
အစိမ္းေရာင္ကုိ ဖိနပ္လုပ္စီးထားရတာ
တကယ္ဆုိ ကုိယ္က ငယ္ငယ္လးကတည္းက
အစိမ္းေရာင္ကုိ စိတ္မဝင္စားဘူး
အစိမ္းေရာင္ဟာ မ်က္ေစ့ နား ႏွာေခါင္း လည္ေခ်ာင္း ေရာဂါေတြ
့ေပ်ာက္တယ္လုိ ့ ဆုိၾကတာကုိ ျမင္ျပင္းကတ္လုိ ့
့ေ႐ွးလူႀကီးေတြေဖာခဲ့တယ္ပဲထင္တာ
ခုေတာ့ ကုိယ္ အရင္လုိမဟုတ္ေတာ့ဘူး
အစိမ္းေရာင္ကုိ ခ်စ္သြားျပီ
အစိမ္းေရာင္ကုိဖိနပ္လုပ္စီးထားတယ္
အစိမ္းေရာင္ဟာ ေလေကာင္းတယ္ ဝမ္းသြားတယ္ ေခါင္းၾကည္တယ္
မနက္မနက္ အိပ္ယာက နုိးတာနဲ ့ျပတင္းတံခါးကုိ အသာအယာဖြင့္
အစိမ္းေရာင္ကုိေငးတာပဲ
ကုိယ္ေတြးမိေသးသေပါ့
အစိမ္းေရာင္ဟာ ကမ႓ာအနွံ ့လားလုိ ့
လမ္းေတြမွာ ဆုိင္းဘုတ္အစိမ္း
ေက်ာင္းေတြမွာ ဆုိင္းဘုတ္အစိမ္း
ဘုန္းၾကီးေတြေတာင္ အစိမ္းေရာင္ကုိ ဝတ္လာေတာ့မလားလုိ ့
ေတြးမိတဲ့အထိေပါ့
ဟုတ္တယ္ေလ
ကုိယ့္အိမ္ေရွ ့ကေရတမာပင္ကအစိမ္း
ကုိယ့္အိမ္ေျခရင္းက ကြမ္းသီးပင္က အစိမ္း
ကုိယ့္အိမ္ေခါင္းရင္းက ၾသဇာသီးပင္ကအစိမ္း
ကုိယ့္ျခံေနာက္ေဖးက မာလကာပင္က အစိမ္း
ဒါနဲ ့ကုိယ္လည္း အိမ္ေပၚမွာပါ အစိမ္းေရာင္ေကာ္ေဇာ ခင္းပစ္လုိက္တယ္
ကုိယ့္စာအုပ္စင္မွာလည္း
ဂ်ဴးရဲ ့အစိမ္းေရာင္အေမြအနွစ္ စာအုပ္ကုိ လူျမင္သာေအာင္ေထာင္ထား
မနက္တုိင္းကုိယ္ဖြင့္တဲ့ သီခ်င္းဟာ တြံေတးသိန္းတန္ရဲ ့ေမာင့္မမစိမ္း
အစိမ္းေရာင္ၾကဳိက္တယ္ဆုိတဲ့ အစိမ္းေရာင္မင္းသမီးရယ္
ကုိယ္ဟာ ကုိတြံေတးၾကီးလုိ ေန ့တုိင္းဟစ္တတ္လာတယ္
ကုိယ္ဟာ ေလတုိက္ရင္ေတာင္ ေလစိမ္းေတြတုိက္လာျပီေဟ့ လုိ ့
ေအာ္ပစ္ခဲ့တဲ့အထိ အစိမ္းေရာင္ကုိခ်စ္သြားတယ္
အစိမ္းေရာင္ဟာ ထီေပါက္တယ္
မယုံရင္ ဒီအစိမ္းေရာင္ကုိ share ၾကည့္
ခုနစ္ရက္အတြင္း ထီေပါက္ ကားဝင္ တုိက္ေဆာက္
အပ်ဳိေပါက္  နဲ ့ညားလိမ့္မယ္
လက္ညွဳိးညႊန္ရာ ေရျဖစ္တာလည္း ဒီအစိမ္းေရာင္ပဲ
ဦးထုပ္အစိမ္း အက်ၤ ီအစိမ္း တံဆိပ္အစိမ္း
ဝမ္းသြားရင္ေတာင္ အစိမ္းေရာင္ျဖစ္ခ်င္တယ္
အစိမ္းေရာင္ကုိလက္ကုိင္ထား ကြာရွင္းျပီးသား မယားပါျပန္ခ်စ္လာမယ္
ဘယ္ေလာက္အထိျဖစ္သလဲဆုိရင္
ၾကာေတာ့ကုိယ္ အစိမ္းေရာင္ကုိ စိတ္မခ်ေတာ့ဘူး
လူေတြ လူေတြ လုသြားမွာ စုိးတယ္
အစိမ္းေရာင္ရဲ ့ေကာင္းေၾကာင္းကုိလူေတြ သိသြားမွာစုိးတယ္
ဒါနဲ ့အစိမ္းေရာင္အားလုံးကုိ အမွဳန္ ့ၾကိတ္ ေရာေထာင္း
ဖိနပ္လုပ္စီးထားလုိက္တယ္
အဲဒီ အစိမ္းေရာင္ဖိနပ္ၾကီး စစီးလုိက္ကတည္းက
လူအားလုံးကုိ ျမင္ေနမိေတာ့တာပဲ
ကုိယ့္လုပ္စာ ထုိင္စားေနတဲ့ ေကာင္ေတြ လုိ ့။

                                                                                   လူခါး
                                                     ့

No comments: